Czy infrastruktura kolejowa może być trendy? Oczywiście, wystarczy wysiąść na jednym z trzech dworców kolejowych jakie opisujemy poniżej.

Gliwice
Forma dworca kolejowego w Gliwicach to przykład międzywojennej rywalizacji polsko-niemieckiej na gruncie architektury i nowoczesnego projektowania budynków użyteczności publicznej. Przykłady podobnej architektury znajdziemy, co oczywiste, w Zabrzu i Bytomiu, które również w okresie do 1945 roku pozostawały w granicach Niemiec. Architektura gmachu zaliczana jest do funkcjonalizmu, nawiązując prostotą do stylu około 1800 roku. Stanowi jeden z elementów rozwoju modernizmu na obszarze miasta. Wysiadając na dworcu kolejowym w Gliwicach, nie przegapcie zabytkowej mozaiki, zlokalizowanej w holu obiektu. Projekt oraz oryginalne kafle powstały w 1967 roku. Autorami mozaiki są Witold Bulik i Zygmunt Lis.

Katowice

Brutalizm jaki reprezentuje bryła dworca kolejowego Katowicach stanowi fundamentalny przykład późno modernistycznej architektury występującej po 1950 roku. Słynne kielichy, w których strukturze odnaleźć możemy ślady szalunku stanowią jeden z symboli nowoczesnej architektury województwa śląskiego. Katowice słynne są ze Szlaku Moderny, jednak gmach dworca, będący przykładem postmodernistycznej architektury stanowi kolejny przykład ponadczasowej architektury stolicy regionu. W hali głównej dworca znajdziecie szesnaście zrekonstruowanych, żelbetowych filarów w kształcie kielichów.

Będzin

Podróżując linią S1, zobaczyć możemy wybitną architekturę modernistyczną, której przykłady nie ustępują najznakomitszym projektom, znajdującym się na wspomnianym już katowickim Szlaku Moderny.  Modernistyczny gmach dworca kolejowego w Będzinie to nieoczywisty przystanek w podróży śladem kolejowej architektury XX wieku. Zaprojektowany w 1927 roku przez znanego architekta Edgara Norwertha (konstruktorem był Stanisław Hempel) od początku stanowił jeden z reprezentacyjnych budynków Będzina. Dworzec kolejowy oddano do użytku na wiosnę 1931 roku, z dwuletnim opóźnieniem w stosunku do planów. Projekt zrealizowany został przez firmę Pronaszko i Sobieszek. Dziś, poruszając się linią S1, możemy podziwiać świetny przykład modernistycznej architektury okresu międzywojennego, której nie powstydziłaby się żadna metropolia!